بفرمایید حلزون مصنوعی!
«هر کجای ایران کودک ناشنوا می شناسید به خیریه بخشش معرفی کنید.» این شعار پزشکان خیری است که در قالب خیریه ای متفاوت و مردمی عزمشان را جزم کردند تا صدا را پیشکش زندگی کودکان ناشنوای نیازمند کنند.
مجله فارس پلاس؛ عطیه اکبری:هر کجای ایران کودک ناشنوا می شناسید به «بخشش» معرفی کنید. این شعار پزشکان خیری است که در قالب خیریه ای متفاوت و مردمی عزمشان را جزم کردند تا نعمت شنیدن را به زندگی کودکان ناشنوای نیازمند ارزانی کنند.
سال ۹۵، چند متخصص گوش و حلق و بینی به دنیای کودکان ناشنوایی قدم گذاشتند که به دلیل فقر و نیاز مالی، تا ابد محکوم به نشنیدن بودند.در حالی که از دو دهه قبل به مدد پیشرفت علم پزشکی کودکانی که به دلایل ژنتیکی، ناشنوا به دنیا می آیند، با عمل جراحی کاشت حلزون درمان می شوند و پای اصوات به زندگی شان باز می شود. اما این عمل هزینه هنگفتی را به خانواده تحمیل می کند و در نتیجه، بسیاری از خانواده های بی بضاعت عطای شنوایی فرزندانشان را به لقای بی پولی می بخشند و این کودک است که قربانی می شود و تا ابد گوشه گیر و منزوی و محروم از شنیدن
پزشکان خیر چاره ای برای این دور باطل اندیشیدند. بنیاد خیریه شنوایی بخشی شفاء را با نام اختصاری« بخشش» در قالب یک سازمان مردم نهاد راه انداختند تا کاری کنند کارستان.
محروم از شنیدن تا ابد برای ۶ میلیون تومان
«هر سال یک هزار و ۵۰۰کودک ناشنوا در ایران به دنیا می آیند. از این تعداد یک هزار و ۳۰۰ کودک با انجام عمل جراحی کاشت حلزون، شنوا می شوند. سه سال اول زندگی، زمان طلایی عمل کاشت حلزون است و هزینه این عمل، ۶۰ میلیون تومان. اگر کودکان ناشنوا قبل از پایان سه سالگی عمل شوند دولت ۹۰ درصد هزینه را متقبل می شود و هر خانواده باید مبلغ ۶ میلیون تومان پرداخت کند، تلخ است اما بسیاری از خانواده های فرزندان ناشنوا به دلیل فقر مالی توان پرداخت همین مبلغ را هم ندارند و بعد از پایان 3 سالگی کودک فرصت طلایی زندگی کردن مثل آدم های عادی را از دست می دهد و تا ابد در چاه تنهایی فرو می رود و دور از همه صداها زندگی می کند.»
معجزه زندگی ناشنوایان نیازمند
این توضیحات را دکتر «محمد تقی خورسندی» از بانیان خیریه بخشش می دهد و از اتفاقات تلخی می گوید که او و چند متخصص گوش و حلق و بینی را بر آن داشت تا برای نجات کودکان ناشنوای نیازمند قدم بردارند. دکتر خورسندی می گوید:« خانواده هایی به ما مراجعه می کردند که فرزندان ناشنوا داشتند، وقتی می پرسیدیم چرا تا به حال برای انجام عمل کاشت حلزون اقدام نکرده اید می گفتند هزینه عمل را نداشتیم، بعضی از خانواده ها حتی توان پرداخت کرایه آمدن از روستای دور افتاده به مرکز شهر و بیمارستان را هم نداشتند، چه برسد به پرداخت هزینه عمل جراحی،سال ها قبل وقتی با موارد اینچنینی برخورد می کردیم با هزینه شخصی خودمان مقدمات عمل جراحی را فراهم می کردیم اما بعد از مدتی با همفکری پزشکان خیر به این نتیجه رسیدیم که خیریه ای را به طور خاص برای ناشنوایان راه اندازی کنیم و این آغاز راه بود. متخصصان گوش و حلق و بینی اولین خیران خیریه بخشش شدند و جذب کمک های مردمی آغاز شد.»
مدیر روابط عمومی خیریه بخشش گزارش آماری از فعالیت خیریه در عمل کاشت حلزون می دهد و می گوید:« از دی ماه سال ۹۵ تا پایان بهمن سال ۹۷، کمک هزینه عمل کاشت حلزون برای ۵۴۰ کودک ناشنوا پرداخت شده است.»
کودکان ناشنوا را به «بخشش» معرفی کنید
تلخ بود وقتی می دیدند بسیاری از کودکان ناشنوا به دلیل ناتوانی مالی خانواده برای پرداخت ۶ میلیون تومان محکوم به نشنیدن می شوند، اما روایت های تلخ تر وقتی رقم می خورد که پدران و مادران کودکان ناشنوایی که در روستاهای دور افتاده خوزستان، کهکیلویه و بویر احمد و سیستان و بلوچستان زندگی می کنند اصلا نمی دانستند عمل کاشت حلزون، فرزند ناشنوایشان را نجات می دهد.» دکتر خورسندی می گوید:« فقر فرهنگی بسیاری از کودکان ناشنوای روستایی در ایران را محروم از شنیدن کرده است، ضرورت این اطلاع رسانی ما را برای راه اندازی خیریه بخشش مصمم تر از قبل کرد. به همین دلیل شعار خیریه بخشش این است هر کجای ایران کودک ناشنوا دیدید به بخشش معرفی کنید.»
غر و لند نکردیم، خودمان دست به کار شدیم
قصه خیریه بخشش و وجود آن در میان صدها خیریه در کشور پیچیده تر و حیاتی از آن چیزی بود که تصور می کردیم وقتی از گفته های پزشکان متخصص فهمیدیم علم پزشکی می تواند از به دنیا آمدن فرزند ناشنوا هم پیشگیری کند و متاسفانه بسیاری از پدران و مادرانی که فرزند ناشنوا دارند یا ژن ناشنوایی در آنها وجود دارد از آن بی اطلاعند. این موضوع وظیفه پزشکان دغدغه مند را بیشتر از قبل کرد.
دکتر «محمد اجل لوئیان»، یکی دیگر از بانیان خیریه بخشش می گوید:« با انجام آزمایش های ژنیتک می توان از به دنیا آمدن فرزند ناشنوا پیشگیری کرد، اما این آزمایش های ژنتیک از ۵۰۰ هزار تا ۷ میلیون تومان هزینه دارد و بسیاری از خانواده ها توان پرداخت آن را ندارند یا اصلا از وجود چنین آزمایش هایی بی خبرند. خیریه بخشش در این موضوع هم وارد شده است. به جای غر و لند کردن که چرا اطلاع رسانی توسط مسئولان بهداشت ضعیف است خودمان دست به کار شدیم تا سطح آگاهی مردم را افزایش دهیم. ما در ایران یازده مرکز کاشت حلزون داریم. با هزینه خیریه در هر مرکز یک مشاور ژنتیک مستقر کرده ایم. خانواده هایی که یک فرزند ناشنوا دارند و یا ازدواج فامیلی کرده اند و احتمال به دنیا آمدن فرزند ناشنوا در آنها زیاد است می توانند با آزمایش های ژنیتک قبل از بارداری از خطر به دنیا آمدن فرزند ناشنوا پیشگیری کنند. هزینه این آزمایش های ژنتیک را خیریه بخشش برای خانواده های نیازمند پرداخت می کند.»
به گفته مدیر روابط عمومی در دو سال گذشته هزینه آزمایش های ژنتیک برای ۳۰۹ خانواده نیازمند پرداخت شده تا از به دنیا آمدن ۳۰۹ فرزند ناشنوا پیشگیری شود.
وقتی مِهر پزشکان خیر روی کمبود ارز را هم کم می کند
عمل کاشت حلزون معجزه زندگی کودکان ناشنوا می شود. اما این عمل پایان راه نیست. هر سال به طور میانگین دو میلیون و پانصدهزار تومان هزینه سرویس قطعات حلزون مصنوعی است. رقمی که خانواده های نیازمند را با چالشی جدی مواجه می کند و باز هم پای خیریه بخشش به میان می آید.
مسئول پشتیبانی خیریه بخشش می گوید.« متاسفانه قطعات حلزون مصنوعی وارد می شود و ایران هنوز موفق به بومی سازی در ساخت حلزون مصنوعی نشده است. این قطعات هر سال نیاز به تعمیر پیدا می کند. تعویض باطری، تعویض سیم و تعمیر موتور هزینه بر است. شرایط اقتصادی هم کار را سخت تر کرده و هزینه وارد کردن و تعمیر قطعات بالاتر رفته است.متاسفانه ممکن است فرزندان خانواده های نیازمندی که توان پرداخت هزینه های تعمیر حلزون مصنوعی را ندارند محکوم به نشنیدن شده و با آسیب ها و چالش های جدی در زندگی مواجه شوند. حضور خیریه بخشش در این مرحله حیاتی است.»
اسکندری ادامه می دهد:« خیریه بخشش پشتیبان خانواده های نیازمند است. کودکی که حلزون مصنوعی اش دچار مشکل شده و صداها را نمی شنود عصبی و پرخاشگر می شود. ما از دو سال گذشته تا امروز 2هزار و 13 مورد خدمات پس از کاشت حلزون را برای خانواده های نیازمند تحت پوشش خیریه بخشش انجام داده ایم و با نفس خیر پزشکان نیک اندیش و کمک های خیر مردمی این راه را با توان ادامه می دهیم و امیدواریم روزی برسد که حتی یک کودک ناشنوا در ایران به خاطر فقر از نعمت شنیدن محروم نشود.»